HL ETAPPE 9: ZAND, ZAND EN NOG EENS ZAND

Vandaag werd voor 420 kilometer in oostelijke richting het spoor gevolgd waar de langste trein ter wereld over rijdt. Op zo’n 40 a 50 kilometer voor het einde werd zuidelijk afgebogen richting de stad Atar, waar het bivak vlakbij lag. Er hoefde geen verbindingsroute gereden te worden, dus de deelnemers konden zich ‘s ochtends vroeg om zeven uur direct storten op de pittige piste. Het werd niet zo warm als voorspeld en ondanks dat het heel erg zanderig was, kwamen de eerste rijders al om half twee ‘s middags binnen. De rest van het veld was voor het donker thuis.

Marc, een van de Daddycool2dakar-rijders, lukte het niet om op eigen kracht het bivak te halen. Hij is in de laatste kilometers, vlak voor het bivak gevallen en heeft daarmee zijn schouder zo bezeerd dat hij niet meer verder kan rijden. Het ongeluk van de een, is het geluk voor een ander. Harold, de andere Daddycool, heeft tijdens de 8e etappe zijn motor opgeblazen en het leek het einde van het verhaal voor hem. Nu kan Harold op de motor van Marc toch verder rijden.

In Marokko en in Westelijk Sahara was het al groen, maar Mauritanië slaat alles. Waar normaal alleen maar zand is, zijn nu complete meertjes met vegetatie. Morgen is de koningsetappe met bergpassen, oases en veel zand.